«سیمان» (Cement)، یکی از مهمترین مواد مورد استفاده در مصالح ساختمانی است. این ماده برای ساخت دوغاب، ملات و بتن مورد استفاده قرار می‌گیرد.
هنگام اجرای یک پروژه، همیشه اولویت با استفاده از بهترین مصالح است. به همین دلیل، باید خواص سیمان‌های مورد استفاده را بررسی و کیفیت آن‌ها را کنترل کرد. در بخش قبلی، خواص فیزیکی و شیمیایی سیمان را به طور کامل مورد بررسی قرار دادیم. ویژگی‌های یک سیمان خوب با توجه به نیازهای پروژه تغییر می‌کند. با این وجود، از خواص زیر می‌توان به عنوان معیارهای کلی سیمان‌های خوب نام برد:
- استحکام کافی برای بنایی
- سختی و سفت شدن سریع
- پلاستیسیته (روانی) مناسب
- کارایی آسان
- مقاومت خوب در برابر رطوبت
انواع اصلی سیمان از نظر مکانیزم گیرش و سفت شدن به دو دسته زیر تقسیم می‌شوند:
- «سیمان هیدورلیکی» (Hydraulic Cement)
- «سیمان غیر هیدرولیکی» (Non-Hydraulic Cement)
بر اساس ترکیبات و خواص آن‌ها نیز می‌توان انواع سیمان‌های پرکابرد در سازه‌ها را به موارد زیر تقسیم کرد:
- «سیمان پرتلند معمولی» (Ordinary Portland Cement) یا OPC
- «سیمان پرتلند پوزولانی» (Portland Pozzolana Cement) یا PPC
- «سیمان سخت شونده» (Rapid Hardening Cement)
- «سیمان زودگیر» (Quick Setting Cement)
- «سیمان کم حرارت» (Low Heat Cement)
- «سیمان ضد سولفات» (Sulphate Resisting Cement)
- «سیمان سرباره ای» (Blast Furnace Cement)
- «سیمان آلومینا» (High Alumina Cement)
- «سیمان رنگی» (Colored Cement)
- «سیمان هوادار» (Air Entraining Cement)
- «سیمان انبساطی» (Expansive Cement)
- «سیمان ضد آب» (Hydrophobic Cement)