برای بیش از یک دهه، منابع شیل موتور محرک رشد تولید نفت آمریکا بودند. اما حالا ورق برگشته است. با بلوغ میادین شیل و پیشرفت‌های فناورانه در حفاری دریایی، تمرکز صنعت نفت آمریکا به سمت خلیج مکزیک تغییر کرده است — جایی که پروژه‌های عظیم و پرهزینه، حالا با حمایت دولت و فناوری‌های نوین، اقتصادی‌تر از گذشته شده‌اند.

اداره اطلاعات انرژی آمریکا (EIA) پیش‌بینی کرده که تولید نفت خلیج مکزیک تا سال ۲۰۲۷ به ۲.۴ میلیون بشکه در روز خواهد رسید. شرکت BP با سرمایه‌گذاری ۵ میلیارد دلاری در پروژه Tiber-Guadalupe قصد دارد ۸۰ هزار بشکه در روز به تولید خود اضافه کند. همچنین کشف جدیدی در منطقه Far South توسط BP و Chevron نشان می‌دهد که ظرفیت رشد در این منطقه هنوز بسیار بالاست.

Talos Energy نیز با کشف Daenerys، بزرگ‌ترین کشف از زمان پروژه Whale شرکت Shell در سال ۲۰۱۷، نشان داده که آینده نفت آمریکا ممکن است در اعماق دریا رقم بخورد. مدیرعامل Talos گفته است که پروژه‌های دریایی این شرکت حتی در قیمت‌های پایین نفت نیز سودآور خواهند بود.

در مقابل، تولید شیل با چالش‌هایی مواجه شده: افت بهره‌وری چاه‌ها، افزایش هزینه‌ها، و کاهش کیفیت زمین‌های قابل حفاری. بسیاری از شرکت‌ها ترجیح می‌دهند به‌جای ریسک‌های جدید، سود را به سهام‌داران بازگردانند.

در نهایت، اگر سیاست‌های حمایتی دولت فدرال ادامه یابد، تولید نفت دریایی می‌تواند کاهش تولید شیل را جبران کند — تغییری که ممکن است چشم‌انداز انرژی آمریکا را برای سال‌های آینده بازتعریف کند.