پس از آسیب دیدن خط لوله CPC توسط حمله پهپادی اوکراین، قزاقستان تصمیم گرفته بخشی از نفت خود را مستقیماً به چین صادر کند. این اقدام شامل ارسال ۵۰ هزار تن نفت خام از میدان کاشاگان در ماه دسامبر است. این تغییر مسیر نشاندهنده تلاش قزاقستان برای حفظ جریان صادراتی در شرایطی است که زیرساختهای کلیدی منطقه تحت فشار ژئوپلیتیکی قرار گرفتهاند.
🛢️ اهمیت خط لوله CPC و مسیرهای جایگزین
خط لوله CPC به طول ۱۵۱۱ کیلومتر، شریان اصلی صادرات نفت قزاقستان و روسیه به بازار جهانی است. اما آسیبپذیری این مسیر باعث شده قزاقستان به دنبال گزینههای جایگزین باشد. افزایش جریان نفت از طریق خط لوله BTC و انتقال نفت از بندر آکتائو به باکو، سپس به بندر جیهان ترکیه، بخشی از استراتژی این کشور برای کاهش وابستگی به روسیه است.
⚡ میدانهای کلیدی: کاشاگان و تنگیز
میدان کاشاگان با شرایط فنی پیچیده و ذخایر عظیم بین ۹ تا ۱۳ میلیارد بشکه، یکی از داراییهای استراتژیک قزاقستان است. تولید این میدان در سال ۲۰۲۳ به رکورد ۱۸.۸ میلیون تن رسید. در کنار آن، میدان تنگیز با ذخایر ۷ تا ۱۱ میلیارد بشکه و پروژه توسعه آینده (FGP) توانسته تولید خود را به سمت ۱ میلیون بشکه در روز افزایش دهد. این دو میدان ستونهای اصلی صادرات نفت قزاقستان هستند.
🔮 چشمانداز انرژی قزاقستان
حرکت قزاقستان به سمت تنوعبخشی مسیرهای صادراتی و افزایش تولید در میادین بزرگ، نشاندهنده تلاش این کشور برای تثبیت جایگاه خود در بازار جهانی انرژی است. با وجود چالشهای ژئوپلیتیکی و آسیبپذیری زیرساختها، قزاقستان با سرمایهگذاری در پروژههای توسعهای و مسیرهای جایگزین، در پی کاهش ریسک و افزایش نفوذ خود در بازارهای آسیایی، بهویژه چین، است.