شرکت‌های بزرگ نفتی هیچ برنامه‌ای برای کاهش بودجه‌های خود ندارند، حتی با وجود کاهش قیمت نفت و ورود بشکه‌های بیشتری به بازار. ممکن است این تصمیم در شرایط نزولی بازار بی‌پروا به نظر برسد، اما در واقع چنین نیست. با افزایش تقاضا در آسیا و آماده شدن اوپک پلاس برای لغو سریع‌تر از انتظار کاهش تولید، شرکت‌هایی مانند اکسون، شورون، شل و توتال‌انرژیز مواضع خود را محکم کرده‌اند—آماده‌اند تا تولید را افزایش دهند، نه کاهش.
اکسون‌موبیل گزارش داد که سود خالص این شرکت در سه‌ماهه نخست به ۷.۷ میلیارد دلار کاهش یافته، در حالی که این رقم سال گذشته ۸.۲ میلیارد دلار بود. سود شورون با افت شدیدتری به ۳.۸ میلیارد دلار رسید (از ۵.۴ میلیارد دلار)، و شل نیز با کاهش ۲۸ درصدی سود سه‌ماهه اول روبه‌رو شد. توتال‌انرژیز نیز کاهش ملایم‌تری معادل ۵ درصد را گزارش کرد. با این حال، هیچ‌یک از این شرکت‌ها نشانه‌ای از کاهش هزینه یا عقب‌نشینی استراتژیک نشان ندادند. در واقع، آن‌ها برعکس عمل می‌کنند: اهداف تولید را افزایش داده و به برنامه‌های رشد خود پایبند هستند.
توتال‌انرژیز در سه‌ماهه اول شاهد افزایش ۴ درصدی در تولید نفت و گاز بود، که عمدتاً ناشی از افزایش تولید در برزیل، ایالات متحده، مالزی و آرژانتین است. اکسون هدف‌گذاری کرده که تولید خود را در سال جاری ۷ درصد افزایش دهد. شورون نیز به دنبال افزایش ۹ درصدی است. حتی شل، با وجود احتیاط بیشتر، بازخرید سهام را با شدت ادامه می‌دهد و حاضر به عقب‌نشینی در هزینه‌های سرمایه‌ای نیست.
تنها ابرشرکتی که در برنامه‌های خود تجدید نظر کرده، بی‌پی است—و حتی این تصمیم نیز تحت فشار الیوت منیجمنت، سرمایه‌گذار فعال که خواستار کاهش بیشتر هزینه‌ها و شفاف‌سازی راهبردی شده بود، صورت گرفت. نتایج سه‌ماهه اول بی‌پی نشان‌دهنده درآمد کمتر از حد انتظار، کاهش جریان نقدی و افزایش بدهی خالص بود—و این شرکت را به تنها استثنا در میان گروهی تبدیل کرد که در برابر فشارها تسلیم نشده‌اند.