اروپا دوباره هسته ای می شود

اروپا بار دیگر به استقبال انرژی هسته‌ای روی آورده است، زیرا این قاره تلاش می‌کند وابستگی خود به واردات نفت و گاز را کاهش دهد، به ویژه در پاسخ به تأثیرات مداوم تهاجم روسیه به اوکراین و بحران انرژی اروپا که پس از آن به وجود آمد. کشورهایی که سال‌ها با انرژی هسته‌ای مخالفت کرده‌اند، در حال بازنگری مواضع خود هستند: ایتالیا در حال حرکت به سمت لغو ممنوعیت هسته‌ای چند دهه‌ای است، اسپانیا آماده بازنگری در روند حذف تدریجی نیروگاه‌های هسته‌ای خود است و دانمارک و آلمان نیز به سمت پذیرش انرژی هسته‌ای به عنوان بخشی از آینده انرژی قاره اروپا تغییر موضع داده‌اند. این تغییر سیاستی مهمی است که با هدف افزایش استقلال انرژی و تسهیل تصمیم‌گیری‌های انرژی در اتحادیه اروپا صورت می‌گیرد.

علاقه‌ی تازه به انرژی هسته‌ای تا حدی به دلیل پیچیدگی‌ها و هزینه‌های مربوط به ادغام منابع تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی و بادی در شبکه برق است. اگرچه انرژی‌های تجدیدپذیر ارزان‌تر باقی مانده‌اند، گسترش سریع آن‌ها چالش‌هایی ایجاد کرده است، از جمله ناپایداری در شبکه برق. به عنوان مثال، خاموشی‌های گسترده اخیر در اسپانیا و پرتغال نگرانی‌هایی را در مورد رشد سریع ظرفیت خورشیدی و عدم توانایی شبکه در مدیریت جریان‌های انرژی ایجاد کرده است. این وقایع باعث شده برخی کشورهای اروپایی برای کاهش ریسک خود، انرژی هسته‌ای را به عنوان مکملی پایدارتر برای منابع تجدیدپذیر بررسی کنند.

علاوه بر چالش‌های فنی، نوسانات بازار انرژی اروپا—که قیمت‌ها گاهی به زیر صفر سقوط کرده‌اند—محیطی دشوار برای سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر ایجاد کرده است. اگرچه قیمت‌های پایین برای مصرف‌کنندگان مفید است، اما می‌تواند توسعه‌ی ظرفیت خورشیدی و بادی در آینده را کاهش دهد و اهداف بلندمدت اقلیمی را تهدید کند. با وجود این مشکلات، انرژی خورشیدی و بادی همچنان برای گذار پاک اروپا ضروری هستند. با این حال، سیاستگذاران به دنبال بررسی نقش انرژی هسته‌ای، به ویژه فناوری‌های نوین، به عنوان راهکاری موقتی در حالی که زیرساخت‌های انرژی تجدیدپذیر تکامل می‌یابند، هستند.

تمرکز زیادی بر راکتورهای کوچک مدولار (SMR) است، نوع جدیدی از فناوری هسته‌ای که نسبت به نیروگاه‌های بزرگ سنتی مزایایی دارد. این راکتورها می‌توانند در کارخانه ساخته شده و با نیروی کار کمتر در محل نصب شوند، که این موضوع برای کشورهایی مانند دانمارک و ایتالیا که در سال‌های اخیر تخصص هسته‌ای نداشته‌اند جذاب است. رهبران تأکید می‌کنند که هدف از انرژی هسته‌ای جایگزینی انرژی‌های تجدیدپذیر نیست، بلکه مکمل آن‌هاست. برای مثال، وزیر انرژی دانمارک بر نیاز به تحلیل جدی نقش انرژی هسته‌ای در حمایت از سیستم انرژی تأکید کرده و در عین حال خورشیدی و بادی را موتورهای اصلی گذار سبز دانسته است.