در نیمه اول سال ۲۰۲۵، واردات نفت خام روسیه به هند تنها ۱٪ افزایش یافت و به حدود ۱.۷۵ میلیون بشکه در روز رسید. این افزایش اندک، در مقایسه با شور و اشتیاق اولیه هند به نفت ارزان روسیه پس از تهاجم به اوکراین در سال ۲۰۲۲، چندان چشمگیر نیست. اگرچه روسیه همچنان بزرگ‌ترین تأمین‌کننده نفت خام هند است و ۳۵٪ از واردات را به خود اختصاص داده، اما موضوع مهم‌تر، حجم واردات نیست — بلکه کاهش مزیت قیمتی آن است.
تخفیف نفت «اورالز» نسبت به نفت برنت به تنها ۱.۷۰ تا ۲ دلار در هر بشکه کاهش یافته؛ کمترین میزان از زمان آغاز جنگ تاکنون. سال گذشته، پالایشگاه‌های هندی با تخفیف‌های بسیار بیشتر، به‌طور گسترده نفت روسیه را خریداری می‌کردند. اما اکنون، ترکیبی از کاهش عرضه در بازار آزاد، تعمیرات پالایشگاهی در روسیه، و قراردادهای بلندمدت (مانند قرارداد تأمین روس‌نفت با شرکت Reliance) دسترسی به نفت روسیه را محدودتر و حاشیه سود را کمتر کرده است.
هزینه‌های حمل‌ونقل که پیش‌تر یک عامل ناپایدار بودند، فعلاً کمی کاهش یافته‌اند. در ماه ژوئیه، هزینه حمل از بنادر بالتیک به هند برای هر نفتکش آفراماکس به ۵ تا ۵.۳ میلیون دلار رسید، زیرا تعداد بیشتری از نفتکش‌هایی با بیمه غربی وارد مدار شدند. اما این پنجره ممکن است دوباره بسته شود. اتحادیه اروپا در حال آماده‌سازی بسته هجدهم تحریمی خود است که می‌تواند سقف قیمتی نفت روسیه را به ۴۵ دلار کاهش دهد. از سوی دیگر، دونالد ترامپ — که اکنون به کاخ سفید بازگشته — تهدید کرده در صورتی که تا ۵۰ روز آینده توافق صلحی حاصل نشود، خریداران نفت روسیه را تحریم خواهد کرد.
پالایشگاه‌های هندی هنوز دچار وحشت نشده‌اند، اما در حال آماده‌سازی برای آینده‌اند. برخی از آن‌ها شروع به تمایل به نفت موربان یا WTI کرده‌اند. در پشت صحنه نیز، هند به‌طور بی‌سروصدا در حال ساخت سه ذخیره‌گاه استراتژیک جدید است.
در مجموع، واردات نفت هند در نیمه اول سال ۲۰۲۵ حدود ۴.۳٪ افزایش یافت و به ۵.۲ میلیون بشکه در روز رسید. اما دوران طلایی تخفیف‌های بزرگ نفت روسیه ممکن است رو به پایان باشد. همان‌طور که یکی از معامله‌گران گفت: «نوسان‌های حمل‌ونقل به خواب رفته‌اند — اما نمرده‌اند.»