درحالی که بریتانیا با تغییرات مکرر در قوانین مالیاتی و سیاست‌های زیست‌محیطی، سرمایه‌گذاران نفت و گاز را از دریای شمال فراری داده، نروژ با ثبات و حمایت دولتی، به تأمین‌کننده اصلی انرژی اروپا تبدیل شده است.
نروژ هر ساله مجوزهای جدیدی برای اکتشاف صادر می‌کند و حتی در مناطق قطبی نیز به دنبال منابع جدید است. شرکت‌ها در نروژ از بازپرداخت بخش بزرگی از هزینه‌های اکتشاف بهره‌مند می‌شوند، که انگیزه‌ای قوی برای سرمایه‌گذاری ایجاد کرده است.
در مقابل، بریتانیا با اعمال مالیات‌های سنگین و حذف مشوق‌های سرمایه‌گذاری، شاهد خروج شرکت‌ها، کاهش تولید و افت شدید حفاری‌های اکتشافی بوده است. پیش‌بینی می‌شود سال ۲۰۲۵ نخستین سال بدون حفاری جدید در دریای شمال بریتانیا باشد.
شرکت‌هایی مانند Apache و Ineos Energy اعلام کرده‌اند که به دلیل بی‌ثباتی مالیاتی، سرمایه‌گذاری در بریتانیا را متوقف خواهند کرد. انجمن OEUK خواستار اصلاحات فوری در نظام مالیاتی و صدور مجوزها شده است.
در حالی که بریتانیا با بحران انرژی دست‌وپنجه نرم می‌کند، نروژ با بهره‌برداری از میادین جدید و مدیریت هوشمندانه منابع، درآمدهای نفتی خود را افزایش داده و صندوق ثروت ملی‌اش اکنون یکی از بزرگ‌ترین صندوق‌های سرمایه‌گذاری جهان است.
اگر خواستی این پست رو برای انتشار در قالب خاصی تنظیم کنم یا به سبک دیگه‌ای بنویسم، خوشحال می‌شم کمک کنم.