با کاهش قیمت نفت خام به حدود ۶۰ دلار برای هر بشکه، سودآوری در صنعت نفت و گاز تحت فشار قرار گرفته است. این موضوع جریان نقدی شرکتها را کاهش داده و آنها را وادار کرده تا تخصیص سرمایه خود را بازنگری کنند. در نتیجه، انتظار میرود سرمایهگذاریهای بخش بالادستی کاهش یابد. نشانههای اولیه از گروه همتای شرکتهای بزرگ این روند را تأیید میکند، زیرا آنها نشان دادهاند که قصد دارند بازدهی به سهامداران—بهویژه از طریق پرداخت سود و بازخرید سهام—را بر سرمایهگذاریهای جدید ترجیح دهند.
اگرچه هنوز برای ارزیابی کامل تأثیر نوسانات فعلی بازار بر قیمت نفت زود است، میتوانیم تابآوری صنعت را تحت سناریوهای قیمتی مختلف تحلیل کنیم. با مقایسه پرداختهای سهامداری در سال ۲۰۲۴ با جریان نقدی پیشبینیشده برای سال ۲۰۲۵ از عملیات و سرمایهگذاریها، برآورد میکنیم که شرکتهای بزرگ برای حفظ سطح فعلی پرداخت به سهامداران نیاز به قیمتی حدود ۸۰ دلار برای هر بشکه نفت دارند. این فاصله قابلتوجه میان نقطه سربهسر نقدی و قیمت فعلی، چالشی جدی محسوب میشود.
یکی از گزینهها برای جبران این کمبود، افزایش استقراض میتواند باشد، چرا که بسیاری از این شرکتها در سالهای اخیر بدهی خود را بهطور چشمگیری کاهش دادهاند. با این حال، اگر قیمت نفت در سطح پایین ۶۰ دلار باقی بماند، احتمالاً کاهشهای بیشتر در بودجههای سرمایهگذاری و احتمالاً کاهش در برنامههای بازخرید سهام اجتنابناپذیر خواهد بود.
اسپن ارلینگسن، رئیس بخش تحقیقات بالادستی
تحلیل مشابهی از تولیدکنندگان پیشروی نفت تنگ آمریکایی (tight oil) موقعیتی نسبتاً مطلوبتر را نشان میدهد. این گروه همتا برای تأمین سرمایهگذاریها و پرداخت به سهامداران، به قیمتی حدود ۶۰ دلار برای هر بشکه نفت وست تگزاس اینترمدییت نیاز دارند. این موضوع نشان میدهد که شرکتهای فعال در حوزه نفت تنگ کمتر از شرکتهای بزرگ در معرض خطر هستند، زیرا در سطح قیمتهای فعلی همچنان سودآور باقی میمانند.
در واکنش به این رکود، ما چشمانداز سرمایهگذاری در بخش بالادستی را در میانمدت حدود ۵ درصد کاهش دادهایم. عامل اصلی این کاهش، تأخیر مورد انتظار در تصویب پروژههاست که ناشی از افزایش عدماطمینان در بازار و ضعیفتر شدن اقتصاد پروژهها میباشد. سرمایهگذاریها در حوزه آبهای عمیق بهویژه تحت تأثیر قرار گرفتهاند، چرا که این پروژهها به توسعه سبز و نقش پررنگ شرکتهای بزرگ وابستهاند.