پتروچاینا بهطور بیسروصدا تصویب نهایی پروژهای چند میلیارد دلاری برای احداث یک پالایشگاه و مجتمع پتروشیمی جدید در دالیان، در شمال شرق چین را انجام داده است؛ حرکتی راهبردی در پاسخ به کاهش تقاضای سوخت و افزایش مصرف مواد پتروشیمی.
منابع مختلف تأیید کردهاند که تصمیم نهایی سرمایهگذاری گرفته شده، اما هنوز بهطور رسمی اعلام نشده است. این تأسیسات جدید که قرار است در جزیره چانگشینگ ساخته شود، شامل پالایشگاهی با ظرفیت ۲۰۰ هزار بشکه در روز (bpd) و واحد اتیلن به ظرفیت ۱.۴ میلیون تن در سال خواهد بود و همچنین تولید پلیاتیلن، پلیپروپیلن و الاستومرهای پلیاولفین را در بر میگیرد. هزینه کل پروژه حدود ۶۸.۵ میلیارد یوان (۹.۵۶ میلیارد دلار) برآورد شده است.
این پروژه جایگزین پالایشگاه بزرگ ۴۱۰ هزار بشکهای پتروچاینا در مرکز شهر دالیان میشود که از اواخر سال ۲۰۲۳ بهتدریج تعطیل شده و آخرین واحد پالایش نفت خام آن در تاریخ ۳۰ ژوئن از مدار خارج شد. این پالایشگاه یکی از بزرگترین تأسیسات پالایش چین بود. تعطیلی آن تحت تأثیر نگرانیهای ایمنی، فشارهای شهری برای جابجایی، و همچنین مازاد ظرفیت طولانیمدت در بازاری بود که تقاضای سوخت در آن به اوج رسیده است.
تحلیلگران شرکت ملی نفت چین (CNPC) و آژانس بینالمللی انرژی (IEA) پیشبینی میکنند که مصرف بنزین و دیزل در چین به سقف خود رسیده، عمدتاً به دلیل گسترش خودروهای برقی و تغییر جهت اقتصاد از رشد تولیدمحور به سمت خدمات و فناوری. با این حال، تقاضا برای پلاستیکها و سایر مواد پتروشیمی همچنان رو به افزایش است—بهویژه در چارچوب اهداف صنعتی و صادراتی چین.
با وجود افت قیمت نفت و کاهش حاشیه سود فرآوردههای نفتی، پتروچاینا برخلاف روند نزولی بازار عمل کرده است. این شرکت در سهماهه اول سال جاری با افزایش ۲.۳ درصدی سود مواجه شد، که عمدتاً ناشی از رشد فروش گاز طبیعی و حمایت دولتی از توسعه منابع شیل بود. در حالی که رقبایی مانند سینوپک و CNOOC کاهش سود دو رقمی را تجربه کردند، پتروچاینا از قدرت خود در بخش بالادستی گاز بهره برده و کسبوکار پالایشی خود را به سمت مواد شیمیایی با ارزش بالاتر هدایت کرده است.
بازسازی پروژه دالیان نمونهای بارز از این تغییر مسیر است—کاهش مقیاس، جابجایی، و تمرکز دوباره. مدل سنتی تولید انبوه سوخت جای خود را به رویکردی دقیقتر داده است: تولید مواد شیمیایی، پلاستیک و سود با حاشیه تمیزتر.