صنعت نفت شیل آمریکا در حال کاهش بودجههای سرمایهگذاری خود است تا در برابر افت قیمت نفت، نقدینگی را حفظ کند. اگر پیشبینیها درباره مازاد عرضه جهانی در ماههای آینده محقق شود، تولیدکنندگان آمریکایی ممکن است فعالیتهای حفاری را بیشتر کاهش دهند. با این حال، به لطف افزایش بهرهوری، شرکتها توانستهاند با هزینههای کمتر، حجم تولید را حفظ کنند. کاهش تعداد دکلهای حفاری و تیمهای شکست هیدرولیکی هنوز در آمار تولید نفت آمریکا منعکس نشده، اما این تأخیر معمولاً چند ماه طول میکشد تا اثرات قیمت پایین در خروجی تولید نمایان شود.
تحلیلگران بازار معتقدند که تقاضای قوی تابستانی به اوج خود رسیده و در فصل چهارم سال، مصرف جهانی نفت کاهش خواهد یافت. در همین حال، عرضه از سوی کشورهای عضو اوپکپلاس و تولیدکنندگان آمریکای جنوبی افزایش یافته و این موضوع میتواند بازار را به سمت مازاد عرضه سوق دهد. بانکهای سرمایهگذاری بزرگ مانند گلدمن ساکس، مورگان استنلی و جیپی مورگان پیشبینی کردهاند که قیمت نفت برنت در سهماهه پایانی سال به حدود ۶۳.۵۷ دلار در هر بشکه برسد، در حالی که قیمت نفت WTI نیز به حدود ۶۰.۳۰ دلار کاهش خواهد یافت. این ارقام نسبت به ماه گذشته و قیمتهای فعلی کاهش یافتهاند.
اداره اطلاعات انرژی آمریکا (EIA) دیدگاه بدبینانهتری نسبت به آینده قیمت نفت دارد. طبق آخرین گزارش چشمانداز کوتاهمدت انرژی، قیمت نفت برنت از ۷۱ دلار در ماه جولای به ۵۸ دلار در سهماهه پایانی سال ۲۰۲۵ خواهد رسید و در اوایل ۲۰۲۶ به حدود ۵۰ دلار کاهش مییابد. مدیرعامل شرکت ConocoPhillips نیز هشدار داده که اگر قیمت نفت WTI به محدوده ۵۰ دلار برسد، تولید نفت شیل آمریکا کاهش خواهد یافت. افزایش عرضه از سوی اوپکپلاس باعث خواهد شد که موجودی جهانی نفت در اواخر ۲۰۲۵ و اوایل ۲۰۲۶ به بیش از ۲ میلیون بشکه در روز برسد.
با وجود این چالشها، EIA پیشبینی کرده که تولید نفت خام آمریکا تا دسامبر ۲۰۲۵ به رکورد ۱۳.۶ میلیون بشکه در روز خواهد رسید. این رشد به دلیل افزایش بهرهوری چاههاست. اما اگر قیمتها همچنان کاهش یابد، فعالیتهای حفاری و تکمیل چاهها نیز کاهش خواهد یافت و تولید تا پایان ۲۰۲۶ به حدود ۱۳.۱ میلیون بشکه در روز خواهد رسید. در مقابل، مؤسسه Energy Intelligence پیشبینی کرده که تولید نفت آمریکا تا پایان ۲۰۲۵ ثابت باقی میماند و در پایان ۲۰۲۶ تنها اندکی کاهش خواهد یافت.
در نهایت، مسیر آینده تولید نفت شیل آمریکا به شدت وابسته به میزان مازاد عرضه جهانی و عمق افت قیمتها خواهد بود. اگرچه بهرهوری میتواند بخشی از کاهش فعالیتها را جبران کند، اما عبور از آستانه سودآوری برای چاههای جدید، تولیدکنندگان را محتاطتر خواهد کرد. شش ماه آینده برای صنعت نفت شیل آمریکا بسیار تعیینکننده خواهد بود—آیا این صنعت میتواند در برابر فشارهای بازار مقاومت کند یا وارد دورهای از رکود خواهد شد؟